weimar klasik ne demek?

Weimar Klasik Dönemi

Weimar Klasik Dönemi (Weimarer Klassik), Alman edebiyatının ve kültürünün 1772 ile 1805 yılları arasındaki dönemini kapsar. Bu dönem, Aydınlanma, Empfindsamkeit (Duygusallık) ve Sturm%20und%20Drang (Fırtına ve Coşku) akımlarının ardından gelmiştir ve bu akımlara bir tepki olarak ortaya çıkmıştır.

Temel Özellikleri:

• Uyum ve Denge: Weimar Klasik Dönemi, aşırılıklardan kaçınarak uyum, denge ve ideal güzelliğe odaklanır.
• İnsanlık İdeali: İnsanlığın mükemmelleştirilmesi, ahlaki gelişim ve bireysel özgürlük gibi temalar ön plandadır.
• Antik Yunan ve Roma'ya Dönüş: Klasik dönem sanatına ve felsefesine duyulan hayranlık belirgindir. Antik%20Yunan estetiği, bu dönemde bir ideal olarak kabul edilir.
• Eğitim ve Kültür: Eğitimin, insanın kendini geliştirmesi ve topluma faydalı bir birey olması için önemli olduğu vurgulanır.
• Sanatın Amacı: Sanatın amacı, sadece güzellik yaratmak değil, aynı zamanda insanı eğitmek ve ahlaki olarak geliştirmektir.

Önemli Figürler:

• Johann Wolfgang von Goethe: Bu dönemin en önemli temsilcilerinden biridir. "Faust", "Genç Werther'in Acıları" ve "Wilhelm Meister'in Çıraklık Yılları" gibi eserleri Weimar Klasik Dönemi'nin temel taşlarındandır.
• Friedrich Schiller: Goethe ile yakın bir ilişki içinde olan Schiller, "Haydutlar", "Don Carlos" ve "Maria Stuart" gibi oyunlarıyla tanınır. Estetik üzerine yazdığı eserler de dönemin önemli düşünsel katkılarıdır.
• Christoph Martin Wieland: 'Agathon' adlı romanıyla tanınır.

Etkileri:

Weimar Klasik Dönemi, Alman edebiyatı ve kültürü üzerinde derin bir etki bırakmıştır. Bu dönem, Alman kimliğinin oluşmasında ve Alman edebiyatının uluslararası alanda tanınmasında önemli bir rol oynamıştır. Aynı zamanda, sonraki dönemlerdeki Alman idealizmine ve romantizmine zemin hazırlamıştır.